Wat zijn de toepassingen van polyurethaanharsen in inkten?

Wat zijn de toepassingen van polyurethaanhars in inkt?
Polyurethanen (PU) zijn een klasse van polymeren waarvan de hoofdketen -NHCOO- herhalende structurele eenheden bevat. Het wordt gevormd door de polymerisatie van isocyanaten (monomeren) en hydroxylverbindingen. Vanwege de sterke polaire urethaangroep is het onoplosbaar in niet-polaire groepen en heeft het een goede oliebestendigheid, taaiheid, slijtvastheid, verouderingsbestendigheid en hechting. Materialen die geschikt zijn voor een breed temperatuurbereik (-50-1500°C) kunnen worden bereid uit verschillende grondstoffen, waaronder elastomeren, thermoplastische harsen en thermohardende harsen. Niet bestand tegen hydrolyse bij hoge temperatuur, noch bestand tegen alkalische media.
De toevoeging van polyurethaanhars aan de inkt kan de bevochtigbaarheid van de inkt tot het pigment verbeteren, en de filmvormende eigenschap is goed en de inktfilm is stevig en slijtvast. Het wordt meestal gebruikt bij de vervaardiging van offsetdruk en inkten op waterbasis, maar de prijs is hoog.





Op oplosmiddel gebaseerd polyurethaaninktbindmiddel heeft de voordelen van eenvoudig gebruik, stabiele prestaties, sterke hechting, uitstekende glans, goede hittebestendigheid, enz. Het kan voldoen aan de vereisten van verschillende drukmethoden, vooral voor zeefdruk, plastic verpakkingen en composietfilms, enz. aspect.
De polyurethaanhars die in inkt wordt gebruikt, is in het algemeen gemaakt van polyester/polyetherpolyol en isocyanaat, met een molecuulgewicht van ongeveer 20.000 tot 40.000. Het oplosmiddel is voornamelijk benzeen, keton, esteroplosmiddel als het belangrijkste oplosmiddel. In het onderzoeks- en ontwikkelingsproces kunnen, volgens de milieubeschermingseisen van inktfabrieken en drukkerijen, ketonesteroplosmiddelen of alcoholesteroplosmiddelen worden gebruikt om overeenkomstige benzeenvrije inktharsen te bereiden.

De kenmerken van polyurethaanhars voor inkt zijn als volgt:
①Uitstekende weerstand tegen vergeling. De polyurethaanhars voor inkt wordt voornamelijk gesynthetiseerd met alifatische polyester en alifatische isocyanaat als de belangrijkste grondstoffen in het bereidingsproces. Het heeft een uitstekende optische stabiliteit in vergelijking met aromatisch polyurethaan en de film heeft een uitstekende vergelingsweerstand na filmvorming.
② Uitstekende hechtingsvastheid op filmsubstraten. De moleculaire segmenten van polyurethaanhars voor inkt bevatten polaire groepen zoals urethaan, allofanaat, esterbindingen, etherbindingen, enz., Die zich vormen met polaire groepen op het oppervlak van verschillende polaire substraten PET, PA en andere waterstofbruggen van kunststof, waardoor een verbinding met een bepaalde verbindingssterkte. Nadat de polyurethaanhars tot inkt is gemaakt, heeft deze een goede hechtingsvastheid wanneer deze op het oppervlak van een polair plastic substraat wordt gedrukt.
③ Goede affiniteit en bevochtigbaarheid met pigmenten/kleurstoffen. Polyurethaanharsen voor inkten worden in het algemeen bereid uit polyester- of polyetherpolyolen, alicyclische diisocyanaten en diamine/glycolketenverlengers. Door de introductie van ureumbindingen in de PU-hars wordt de polyurethaan-ureumhars (PUU) gevormd, waardoor deze goede dispergerende en bevochtigende eigenschappen voor pigmenten heeft.
④Goede harscompatibiliteit. Polyurethaanhars voor inkt heeft een goede compatibiliteit met aldehyde- en ketonhars, chlooracetaathars, enz., en kan op de juiste manier worden toegevoegd in zijn eigen procesformule volgens de werkelijke situatie om de uitgebreide prestaties van de inkt te verbeteren.
⑤Uitstekende filmvormende eigenschappen. Inktpolyurethaanhars verschilt van de polyurethaanhars die op andere gebieden in structuur wordt gebruikt. Traditioneel polyurethaan reageert voornamelijk met polyesterpolyol/polyetherpolyol en isocyaanzuur om polyurethaanhars met eindstandige hydroxylgroepen te vormen. De polaire groep in de moleculaire structuur is carbamide. Ester is het hoofdbestanddeel en de moleculaire cohesie is niet voldoende om te voldoen aan de filmvormende prestatie-eisen van de inkthars. Daarom introduceert de polyurethaanhars voor inkt een ureumgroep op basis van het traditionele polyurethaan om de cohesiesterkte en filmvormende eigenschap van de hars zelf aanzienlijk te verbeteren.
⑥ Brede compatibiliteit met organische oplosmiddelen en goede afgifte van oplosmiddelen. Het oplossende effect van organische oplosmiddelen op harsen is het aantrekken van opgeloste stoffen door de polariteit van oplosmiddelmoleculen, wat gewoonlijk dezelfde soort mengbaarheid wordt genoemd. Traditionele polyurethaanharsen hebben een breed scala aan compatibiliteit met organische oplosmiddelen, en niet-alcoholische organische oplosmiddelen zoals ketonen, esters en benzenen zijn allemaal uitstekende oplosmiddelen. Om de vloeibaarheid en viscositeit van de inkt aan te passen, is het tijdens het maken van inkt echter noodzakelijk om organische alcoholoplosmiddelen toe te voegen, wat de stabiliteit van het harssysteem voor traditionele polyurethaanharsen aanzienlijk zal verminderen, wat resulteert in incompatibiliteit zoals zoals troebelheid en vlokkige neerslag. Fenomeen. De polyurethaanhars voor inkt is echter verenigbaar met alcohol vanwege het bestaan ​​van ureumgroepen, maar er moet worden opgemerkt dat alcoholoplosmiddelen nog steeds valse oplosmiddelen zijn. In microscopische toestand wikkelen alcoholoplosmiddelen de polyurethaanharsmoleculen, geen echte oplosmiddelen vanwege moleculaire polariteit. Het loopt door de moleculen, waardoor de inkt gemaakt van polyurethaanhars een goede vloeibaarheid heeft.