Wat zijn de factoren waarmee rekening moet worden gehouden bij het kiezen van watergedragen polyurethaanadditieven?

De toevoeging van additieven in polyurethaanhars op waterbasis is het verbeteren van het productieproces en de productprestaties, zoals het geven van nieuwe en speciale eigenschappen van polyurethaan op waterbasis, het verlengen van de levensduur van polyurethaan op waterbasis, het uitbreiden van het toepassingsgebied, het verbeteren van de verwerkingsefficiëntie en het versnellen van het reactieproces. Er zijn veel soorten polyurethaanadditieven op waterbasis en het toepassingsgebied is erg groot, maar er zijn bepaalde regels voor de selectie van additieven.






1. Compatibiliteit van additieven en producten Dit is de eerste overweging bij de selectie van additieven. In principe moeten de additieven compatibel zijn met het materiaal (vergelijkbaar in structuur) en stabiel (er worden geen nieuwe stoffen gegenereerd) om in het materiaal te bestaan, anders is het moeilijk om de rol van additieven te spelen.

2. Persistentie van additieven De additieven die aan het materiaal worden toegevoegd, moeten de oorspronkelijke eigenschappen van de additieven lang behouden, en het vermogen van de additieven om de oorspronkelijke eigenschappen onder de gebruiksomstandigheden te behouden, wordt de duurzaamheid van de additieven genoemd. Er zijn drie manieren waarop additieven hun oorspronkelijke eigenschappen kunnen verliezen: vervluchtiging (molecuulgewicht), pompen (oplosbaarheid in verschillende media) en migratie (oplosbaarheid van verschillende polymeren). De additieven moeten tegelijkertijd bestand zijn tegen water, olie en oplosmiddelen.

3. Het aanpassingsvermogen van additieven aan verwerkingsomstandigheden Tijdens de verwerking van materialen mogen additieven hun oorspronkelijke eigenschappen niet veranderen en zullen ze geen corrosie veroorzaken aan de verwerkingsapparatuur en constructiegereedschappen.

4. Het aanpassingsvermogen van de toevoegingen aan het gebruik van het product. De additieven moeten voldoen aan de speciale vereisten van het materiaal in het gebruiksproces, met name de toxiciteit van de additieven.

5. Synergetische en antagonistische effecten in de combinatie van additieven Om betere resultaten te verkrijgen, wordt het gebruik van additieven meestal samengesteld. Bij het gebruik van compounding zijn er twee situaties: de ene is compounding om goede resultaten te bereiken en de andere is voor meerdere doeleinden, zoals egaliseren en ontschuimen, evenals glans en antistatisch. Het is belangrijk op te merken dat er in hetzelfde materiaal synergetische effecten zullen zijn tussen additieven (totaal effect is groter dan de som van effecten van individueel gebruik), additief effect (totaal effect is gelijk aan de som van effecten van individueel gebruik) en antagonistisch effect (totaal effect) Het is minder dan de som van de effecten van eenmalig gebruik), dus het is het beste om synergetische effecten te produceren bij het samenstellen om confronterende effecten te voorkomen.

Sommige additieven worden toegevoegd in het productieproces van polyurethaan op waterbasis. Besteed aandacht aan zijn rol in de opslag-, constructie- en gebruiksfasen en overweeg en evalueer de rol en impact ervan in de volgende fase. Zo worden tijdens de werking van watergedragen polyurethaanverf bevochtigings- en dispergeermiddelen toegevoegd, die een bepaalde rol spelen bij opslag en opbouw, en komt ook de kleur van de verffilm ten goede. Vaak is er sprake van een dominant effect, dat tegelijkertijd een reeks gelijktijdige positieve effecten veroorzaakt. Wanneer bijvoorbeeld silica wordt gebruikt, heeft dit een matterend effect, maar heeft het ook een positieve werking zoals het absorberen van water en het voorkomen van hechting op het oppervlak. Daarnaast kan er een negatief effect ontstaan ​​bij toepassing van een bepaald additief. Als bijvoorbeeld een siliciumhoudend ontschuimer wordt toegevoegd, is het ontschuimende effect duidelijk en kan een goed positief effect worden verkregen, maar tegelijkertijd moet worden beoordeeld of er sprake is van krimp of troebelheid. Het effect heeft geen invloed op de overschilderbaarheid enzovoort.
Kortom, het gebruik van additieven is in de uiteindelijke analyse nog steeds een praktisch proces en de kwaliteit van de resultaten moet als enige beoordelingscriterium worden gebruikt.3