Synthetische hars is een soort kunstmatig gesynthetiseerd polymeer met een hoog molecuulgewicht. Het is een hars die de inherente eigenschappen van natuurlijke harsen heeft of overtreft. ASTM D883-65T definieert synthetische harsen als vaste, halfvaste of pseudo (quasi) vaste organische stoffen met een onbeperkt molecuulgewicht maar vaak een hoog molecuulgewicht. Ze hebben de neiging te vloeien onder spanning, hebben vaak een verwekings- of smelttraject en wanneer ze gebroken zijn in de vorm van een schaal.
In praktische toepassingen wordt het vaak gebruikt als synoniem voor polymeren en zelfs kunststoffen, met name verwijzend naar de basismaterialen die worden geproduceerd door de polymerisatiereactie van monomeren zonder enige toevoegingen of met slechts een kleine hoeveelheid toevoegingen. Bovendien wordt het soms gebruikt om niet-uitgeharde vloeibare thermohardende polymeermaterialen weer te geven.