Soorten verdikkingsmiddel

Er zijn veel materialen die als verdikkingsmiddelen kunnen worden gebruikt, en er zijn ongeveer 40 soorten verdikkingsmiddelen die het meest worden gebruikt en die op de volgende manieren kunnen worden geclassificeerd.

Volgens de chemische structuur en samenstelling van het verdikkingsmiddel kan het worden onderverdeeld in twee categorieën: polysaccharide en polypeptide. Onder hen omvatten polysaccharide-verdikkingsmiddelen zetmeel, cellulose, pectine, alginezuur, enz., Die in de natuur wijdverspreid zijn. Polypeptide-verdikkingsmiddelen omvatten voornamelijk gelatine, natriumcaseïnaat en kaasgebak, enz. Deze stoffen hebben beperkte bronnen, hoge prijzen en minder toepassingen.

Volgens de ionische eigenschappen van verdikkingsmiddelen kunnen ze ook worden onderverdeeld in twee categorieën, namelijk ionische verdikkingsmiddelen, zoals alginezuur, natriumcarboxymethylcellulose en zetmeel, enz .; niet-ionische verdikkingsmiddelen, zoals propyleenglycol, natriumalginaat, hydroxypropylzetmeel enzovoort.

Volgens de bron van het verdikkingsmiddel kan het worden onderverdeeld in twee categorieën: natuurlijk verdikkingsmiddel en synthetisch verdikkingsmiddel. Onder hen kunnen natuurlijke verdikkingsmiddelen verder worden onderverdeeld in dierlijke verdikkingsmiddelen (gelatine, natriumcaseïnaat, enz.), Plantaardige verdikkingsmiddelen (guargom, acacia, pectine, agar, carrageen, enz.). Er zijn vier categorieën microbiële verdikkingsmiddelen (xanthaangom , gellangom, enz.) en verdikkingsmiddelen voor de behandeling van enzymen (enzymatisch gehydrolyseerde guargom, met enzym behandeld zetmeel, enz.). Synthetische verdikkingsmiddelen zijn voornamelijk gemodificeerd zetmeel, gemodificeerde cellulose, propyleenglycolalginaat en xanthaangom.

Volgens de relatieve moleculaire massa van verdikkingsmiddelen zijn er laagmoleculaire verdikkingsmiddelen en hoogmoleculaire verdikkingsmiddelen: onder hen kunnen laagmoleculaire verdikkingsmiddelen en hoogmoleculaire verdikkingsmiddelen verder worden geclassificeerd op basis van de functionele groepen in hun moleculen. anorganische verdikkingsmiddelen, celluloses, vetalcoholen, vetzuren, ethers, polyacrylaten en associatieve polyurethaan verdikkingsmiddelen.

De verdikkingsmiddelen worden één voor één ingebracht volgens de relatieve molecuulmassa:

Laagmoleculair verdikkingsmiddel

(1) Anorganisch zoutverdikkingsmiddel

Een systeem dat anorganische zouten (zoals natriumchloride, kaliumchloride, ammoniumchloride, monoethanolaminechloride, diethanolaminechloride, natriumsulfaat, natriumfosfaat, dinatriumfosfaat en pentanatriumtrifosfaat, enz.) Als verdikkingsmiddelen gebruikt. Over het algemeen is het een waterige oppervlakte-actieve oplossing systeem, en het meest gebruikte anorganische zoutverdikkingsmiddel is natriumchloride, dat een duidelijk verdikkend effect heeft.

(2) Vetalcohol en vetzuurverdikkingsmiddel

Vetalcohol, vetzuur (zoals laurylalcohol, myristylalcohol, decylalcohol, hexanol, octanol, cetylalcohol, stearylalcohol, behenylalcohol, laurinezuur, linolzuur, linoleenzuur, myristinezuur, stearine) Zuren, enz.) Zijn polaire organische stoffen. Ze kunnen worden beschouwd als niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen. Ze hebben zowel lipofiele groepen als hydrofiele groepen. De aanwezigheid van een kleine hoeveelheid van dit type organisch materiaal heeft een aanzienlijke invloed op de oppervlaktespanning en andere eigenschappen van de oppervlakteactieve stof, en de effectgrootte neemt toe naarmate de koolstofketen langer wordt, meestal in een lineaire relatie.

(3) Alkanolamide-verdikkingsmiddel

Alkanolamide kan verdikken in aanwezigheid van elektrolyt en het beste effect bereiken. Diverse alkanolamiden hebben grote verschillen in prestatie, de meest gebruikte is kokosolie diethanolamide. Het effect is anders wanneer het alleen en in combinatie wordt gebruikt. Het nadeel van dit type verdikkingsmiddel is dat de onzuiverheden van alkanolamide vrij amine bevatten, een mogelijke bron van nitrosaminen.

(4) Etherverdikkingsmiddel

Dit soort verdikkingsmiddel is een niet-ionisch verdikkingsmiddel, meestal vetalcoholpolyoxyethyleenethersulfaat (AES), meestal kan alleen anorganisch zout op een geschikte viscositeit worden ingesteld. Bovendien heeft het verdikkende effect veel te maken met de distributie van niet-gereageerde alcoholen en homologen in het product. Hoe smaller de verdeling van homologen, hoe groter het verdikkingseffect.

(5) Ester-verdikkingsmiddel

Dergelijke verdikkingsmiddelen zijn ook niet-ionische verdikkingsmiddelen, die voornamelijk worden gebruikt in waterige oppervlakteactieve oplossingen. Het voordeel is dat het niet gemakkelijk is om gehydrolyseerd te worden en dat de viscositeit stabiel is in een breed pH- en temperatuurbereik. Momenteel is PEG-150 distearaat de meest gebruikte.

(6) Amineoxide-verdikkingsmiddel

Amineoxide is een polaire niet-ionische oppervlakteactieve stof met verdikkend effect. De kenmerken zijn als volgt: onder neutrale of alkalische omstandigheden bestaat amineoxide als een niet-geïoniseerd hydraat in waterige oplossing, dat niet-ioniciteit vertoont; in zure oplossing vertoont het een zwakke kationiciteit. Wanneer de pH-waarde van de oplossing lager is dan 3, is de kationiciteit van amineoxide bijzonder duidelijk. Daarom kan het onder verschillende omstandigheden goed verenigbaar zijn met kationogene, anionogene, niet-ionogene en zwitterionogene oppervlakteactieve stoffen en een synergetisch effect vertonen. Amineoxide wordt vaak gebruikt voor het verdikken van cosmetica.

(7) Andere verdikkingsmiddelen

Een paar betaïne en zepen kunnen ook als verdikkingsmiddel worden gebruikt. Zepen kunnen worden gebruikt om te verdikken in cosmetica voor sticks. Betaïne wordt voornamelijk gebruikt in watersystemen met oppervlakteactieve stoffen.

Polymeer verdikkingsmiddel

(1) Anorganisch verdikkingsmiddel

Anorganische verdikkers zijn een soort thixotrope gelmineralen die met water opzwellen. Er zijn voornamelijk bentoniet, attapulgiet, aluminiumsilicaat, enz., Waarvan bentoniet het meest wordt gebruikt. Nu bestuderen mensen het gebruik van anorganische stoffen en andere stoffen om synthetische verdikkingsmiddelen te maken. Bijvoorbeeld M Chtourou et al. bestuderen het gebruik van organische derivaten van ammoniumzouten en synthetische verdikkingsmiddelen van Tunesische klei die vergelijkbaar zijn met montmorilloniet, en die een grote vooruitgang boeken.

(2) Cellulose-verdikkingsmiddel

Cellulose-verdikkingsmiddelen hebben een lange geschiedenis van gebruik en er zijn vele variëteiten, waaronder methylcellulose, carboxymethylcellulose, hydroxyethylcellulose, hydroxypropylmethylcellulose, enz., Die op grote schaal worden gebruikt op verschillende gebieden. Celluloseachtige verdikkingsmiddelen worden verdikt door gezwollen lange ketens te hydrateren, en hun systemen vertonen duidelijke pseudoplastische reologische morfologie.

(3) Polyacrylzuurverdikkingsmiddel

Polyacrylzuur-verdikkingsmiddelen zijn anionische verdikkingsmiddelen en worden momenteel veel gebruikte synthetische verdikkingsmiddelen, vooral bij het bedrukken en verven. Het wordt in het algemeen gepolymeriseerd door 3 of meer monomeren. Het belangrijkste monomeer is in het algemeen een carbonzuurmonomeer, zoals acrylzuur, maleïnezuur of maleïnezuuranhydride, methacrylzuur, enz .; het tweede monomeer is in het algemeen acrylaat of styreen; het derde monomeer is een monomeer met een verknopend effect, zoals N, N-methyleenbisacrylamide, butyleendiacrylaat of dipropyleenftalaat.

(4) Verdikkingsmiddel van polyurethaan

De volledige naam van polyurethaan is polyurethaan, een hoogmoleculaire verbinding die -NHCOO- eenheid in de moleculaire structuur bevat. Het kan worden gesynthetiseerd door diisocyanaat en polyethyleenglycol in aanwezigheid van een blokkeermiddel. Polyurethaanverdikkers zijn recentelijk nieuw ontwikkelde associatieve verdikkingsmiddelen en zijn in water oplosbare polyurethanen met een relatief laag molecuulgewicht. Er is een hydrofiel deel en een lipofiel deel in de moleculaire structuur, die een bepaalde oppervlakteactiviteit vertonen.

(5) Verdikkingsmiddel van natuurlijk rubber

Natuurlijk tandvlees bevat voornamelijk collageen en polysachariden, maar natuurlijk tandvlees als verdikkingsmiddelen zijn voornamelijk polysachariden.

(6) Polyoxyethyleen verdikkingsmiddel

In het algemeen worden producten met een relatief molecuulgewicht van> 2,5 x 104 polyoxyethyleen genoemd, en producten met een relatief molecuulgewicht van <2,5 x 104 worden polyethyleenglycolen genoemd. Het verdikkingsmechanisme heeft voornamelijk betrekking op de polymeerketen. De waterige oplossing van polyoxyethyleen zal automatisch oxideren en afgebroken worden onder invloed van ultraviolette straling, sterke zuren en overgangsmetaalionen (vooral Fe3, Cr3 en Ni2) en zijn viscositeit verliezen.

(7) Andere verdikkingsmiddelen

PVM / MA Decadieen vernet polymeer (polyvinylmethylether / methylacrylaat en decadieen vernet polymeer) is een nieuwe familie van verdikkingsmiddelen die kunnen worden geformuleerd in transparante stylinggels, haarsprays en latexen, Kan worden gebruikt om alcoholoplossingen te verdikken, glycerine en andere niet-waterige systemen.

Ruico expert in vernet polymeer emulsie verdikkingsmiddel gemaakt door copolymerisatie van methacrylaat. Het bevat zure groepen, hoog molecuulgewicht, sterk verdikkingsvermogen, goede anti-bezinking en schimmelbestendigheid, en gemakkelijk te gebruiken. Het is geschikt voor het indikken van latexverf voor binnen- en buitenmuren, textielcoating, pigmentbedrukking, zelfklevende emulsie, enz. Wij zijn een betrouwbare leverancier van uw product.

Shawn

Regionale verkoopmanager

Zhejiang Ruico Advanced Materials Co., Ltd. (voorraadnummer 873233)

Toevoegen: No.188, Liangshan Road, Linghu Town, Nanxun District, Huzhou City, provincie Zhejiang, China 313018

Telefoon: 86 (572) 2903236

Fax: 86 (572) 2905222

WhatsApp: 86 15968208672

Mobiel: 86 15968208672

Website: www.ruicoglobal.com

E-mail: [email protected]