Waterdicht op kleding en constructie

Waterdichte kleding is geschikt voor gebruik in winderige, vaak vochtige en windbestendige weersomstandigheden.

Schoeisel kan ook worden behandeld met een verscheidenheid aan methoden voor waterafstotendheid, inclusief maar niet beperkt tot bijenwas, waterafstotende sprays en nertsolietoepassingen.

Bij de constructie gebruikt het gebouw of de constructie membranen en coatings voor waterdichting om de integriteit van de inhoud en structuur te beschermen. De waterdichtheid van de gebouwschil in de bouwcode omvat dakbedekkingsmaterialen en waterdichtmakende materialen.

Bij de bouwconstructie moeten dakbedekkingen, gevelbeplating en funderingen allemaal waterdicht zijn. Dakbedekkingsmaterialen zijn meestal waterdicht en zijn ontworpen om te voorkomen dat water het hellende dak binnendringt, maar onder omstandigheden zoals ijsdammen en platte daken moet het dak waterdicht zijn. Er kunnen veel soorten waterdichtmakende membraansystemen worden gebruikt, waaronder asfalt of teerhoudend vilt of teerpapier voor daken van gebouwen, andere ethyleenpropyleendieenmonomeer EPDM-rubbers, hypolon, polyvinylchloride, vloeibare daken, enz.

De muren worden niet blootgesteld aan statisch water en het waterdichte membraan dat als behuizingsverpakking wordt gebruikt, is poreus genoeg om vocht te laten ontsnappen. Vochtbestendigheid is een ander aspect van waterdicht maken. De vochtwerende laag van de gemetselde muur kan het opstijgen van vocht voorkomen. Het funderingsbeton moet waterdicht worden gemaakt met vochtbestendige of vloeibare verf en er moet een ondergronds waterdicht membraan (meestal polyethyleenfolie) worden gebruikt.