Wat zijn de toepassingen van polyurethaanhars in kunststoffen?

Wat zijn de toepassingen van? polyurethaan hars op kunststof?

Het vloeibare deel van de inktsamenstelling wordt het bindmiddel genoemd; de vaste stof is de kleurstof (pigment of kleurstof); en diverse hulpstoffen. Het bindmiddel is een colloïdale vloeistof met een bepaalde viscositeit. Zijn functie is om te fungeren als een drager voor pigmenten, het mengen en verbinden van vaste deeltjes zoals poedervormige pigmenten. De pigmenten zijn er gelijkmatig in gedispergeerd, afhankelijk van het bevochtigende effect. , het is gemakkelijker om op de slijpmachine te worden gemalen; ten tweede werkt het als een bindmiddel, zodat het pigment uiteindelijk op het oppervlak van het substraat kan worden gefixeerd, om het doel van het weergeven van tekst, afbeeldingen, markeringen, decoratie enzovoort te bereiken. Het vertrouwt ook op zijn hechting dat de inkt kan worden overgedragen en overgedragen op de drukpers. Ten slotte werkt het bindmiddel op het drukwerk ook als beschermende film en vertoont het de nodige glans en kan zelfs de ondergrond beschermen.

Het oplossende effect van organische oplosmiddelen op harsen is het aantrekken van opgeloste stoffen door de polariteit van oplosmiddelmoleculen, wat gewoonlijk dezelfde soort compatibiliteit wordt genoemd; traditionele polyurethaanharsen hebben een breed scala aan compatibiliteit met organische oplosmiddelen, zoals ketonen, esters, benzeen, enz. Niet-alcoholische organische oplosmiddelen zijn allemaal goede oplosmiddelen. Bij het maken van inkt is de toevoeging van organische alcoholoplosmiddelen echter essentieel om de vloeibaarheid en viscositeit van de inkt aan te passen. Voor traditionele polyurethaanharsen vermindert de toevoeging van alcoholoplosmiddelen de stabiliteit van het harssysteem aanzienlijk, waardoor het er vaak troebel uitziet, onverenigbaarheid zoals vlokkige precipitatie. Vanwege het bestaan ​​van ureumgroepen heeft de polyurethaanhars voor inkt echter zijn compatibiliteit met alcohol gerealiseerd, maar het is de moeite waard om erop te wijzen dat alcoholoplosmiddelen nog steeds pseudo-oplosmiddelen zijn. Net als een echt oplosmiddel, omdat de polariteit van het molecuul door het molecuul loopt, heeft de inkt gemaakt van de polyurethaanhars een goede vloeibaarheid.

In het inktproductieproces, rekening houdend met de vervluchtigingsgradiënt van het algehele oplosmiddelsysteem van de inkt, om de oplosmiddelafgifte van de drukinkt te verbeteren en het resterende organische oplosmiddel van het afdrukoplosmiddel te verminderen, is het gebruikte oplosmiddel vaak een gemengd oplosmiddel met verschillende vluchtigheid . In het inktproductieproces zijn de belangrijkste organische oplosmiddelen tolueen, butanon, cyclohexanon, ethylacetaat, butylacetaat, n-propylacetaat, isopropanol, enz. Klanten kunnen de vluchtigheid van de inkt aanpassen aan seizoensveranderingen. aanpassen.
Vanwege de grote verschillen in de soorten pigmenten die nu op de markt zijn, zullen de prestaties van hetzelfde pigment in de polyurethaaninkt voor dezelfde hars van verschillende fabrikanten in termen van dispersie, inktstabiliteit, enz. vaak sterk variëren. Daarom wordt het aanbevolen dat gebruikers hun eigen feitelijke omstandigheden volgen. Klanten moeten pigmenten zorgvuldig kiezen.
Waspoeder: het waspoeder dat wordt gebruikt bij de productie van polyurethaaninkt is vaak polyethyleenwas met een laag molecuulgewicht, de relatieve molecuulmassa is over het algemeen 1000-6000, wat een goede oplosbaarheid heeft voor organische oplosmiddelen in de inkt en affiniteit heeft met de polyurethaanhars zelf . Het is beter en heeft tegelijkertijd een goede chemische stabiliteit. Het wordt voornamelijk gebruikt om de slijtvastheid van het inktfilmoppervlak te vergroten en tegelijkertijd kan het de anti-adhesieweerstand van de inkt zelf op passende wijze verminderen.

Dispergeermiddel: een type oppervlakteactieve stof, voornamelijk gebruikt om het oppervlak van het pigment te bevochtigen, de inktproductietijd te verkorten, de dispersie van het pigment te vergemakkelijken en soms de olieabsorptie van het pigment op passende wijze te verminderen. Bij het maken van inkt met hoge concentratie kan het de vloeigrens van de inkt verminderen en de aggregatie en precipitatie van pigmentdeeltjes in de inkt voorkomen.

Hechtingsbevorderaar: De polyurethaanhars voor inkt bevat een groot aantal polaire groepen. Zelfs als het oppervlak van niet-polaire substraten zoals BOPP en PE wordt onderworpen aan een oppervlaktecoronabehandeling, is de oppervlaktespanning in het algemeen 38 dynes tot 42 dynes. De hechtingsvastheid van het oppervlak van dit type substraat moet vaak op de juiste manier worden toegevoegd met een titanaatkoppelingsmiddel of een gechloreerde polypropyleen hechtingsbevorderaar.

De inktbinderhars is een zeer kritische grondstof bij de productie van inkt. Het fungeert als een brug tussen de kleurstof en het substraat en geeft de inkt tegelijkertijd verschillende uitstekende fysieke eigenschappen. Bij de productie van inkt heeft de keuze van het juiste harsbindmiddel direct invloed op de prestaties van de inkt op verschillende substraten en het procesaanpassingsvermogen tijdens het drukproces. Bij het selecteren van de hars is het noodzakelijk om de fysieke eigenschappen van de hars volledig in overweging te nemen om overeen te komen met de prestaties die de inkt moet bereiken.3