Polymeerstructuur van acrylpolymeer

Acryl polymeer

De structuurformule van acrylzuur is: de alfa- en bèta-waterstofatomen kunnen worden vervangen; zijn carboxylgroep kan zijn afgeleid van estergroepen (inclusief diesters, polyesters), amiden, zuurchloriden, zuuranhydriden, enz .; nitril kan ook worden beschouwd als carboxylderivaat. Daarom kunnen de derivaten ervan veel worden gepolymeriseerd, wat een belangrijkere klasse van olefinische monomeren is.
Polyacrylzuurmonomeer is acrylzuur, dat voornamelijk wordt geproduceerd door de katalytische oxidatie van propyleen of acroleïne in de industrie. Het is een vloeistof met een smeltpunt van 12 ° C en een kookpunt van 142 ° C. Gewoonlijk wordt polymerisatie uitgevoerd in een toestand van waterige oplossing.

De polymerisatiesnelheid in water wordt sterk beïnvloed door de pH, en is sneller in zure media dan in alkalische media. De waterige oplossing van polyacrylzuur PAA is een polyelektrolyt en de viscositeit verandert abnormaal als gevolg van de pH, dat wil zeggen dat de viscositeit abnormaal toeneemt wanneer de pH> 7 is. Dit komt doordat de carboxylgroep van polyacrylzuur ioniseert om negatieve ionen te vormen, wat resulteert in elektrostatische afstoting, waardoor de polymeerketen in oplossing een meer ontspannen conformatie aanneemt. Polyacrylzuur kan vanwege zijn hoge viscositeit als verdikkingsmiddel worden gebruikt. Polyacrylzuur kan worden verknoopt met ZnO of iets dergelijks om een ​​zogenaamd ion-verknoopt polymeer te vormen, wat een nieuw vulmateriaal is.
Polymethylmethacrylaatmonomeer α-methacrylzuur is een vloeistof met een smeltpunt van 15 ° C en een kookpunt van 162-163 ° C; het kan bij kamertemperatuur ongeveer 18% in water oplossen. De eigenschappen van polymethacrylzuur zijn in principe vergelijkbaar met polyacrylzuur.